In een wilsverklaring leggen mensen hun wensen over hun levenseinde vast. Er kan bijvoorbeeld in worden opgenomen of je bij ondraaglijk lijden voor euthanasie in aanmerking wil komen, of welke medische behandelingen je in bepaalde situaties absoluut niet meer wil. Ook kan worden opgeschreven wie er namens de opsteller wensen kenbaar mag maken als deze dat zelf niet meer kan.
Geen garantie, maar het helpt de (huis)arts enorm
Een ondertekende wilsverklaring is een officieel document dat zijn rechtsgeldigheid niet kan verliezen. Wel is het verstandig om de wensen geregeld te bespreken met de (huis)arts, zodat deze ervan overtuigd blijft dat de wensen weloverwogen en nog altijd aanwezig zijn. Een wilsverklaring is geen garantie op het verkrijgen van euthanasie. Euthanasie is immers geen recht. Maar een kraakheldere wilsverklaring die geregeld geactualiseerd is, helpt een arts enorm bij zijn afweging of hij een euthanasieverzoek kan inwilligen. Een behandelverbod dat vastgelegd is in een wilsverklaring, kan wel wettelijk worden afgedwongen.
De NVVE heeft kant-en-klare wilsverklaringen die van een persoonlijke toelichting kunnen worden voorzien. Leden van de NVVE krijgen gratis ondersteuning bij het opstellen. Ook zijn er in het gehele land geregeld spreekuren. In sommige gevallen kan ook een NVVE-consulent op huisbezoek komen.
Wie vragen heeft over de wilsverklaring, kan zich op zaterdag 6 oktober uitgebreid laten informeren. Wie zich aanmeldt via de website van de NVVE ontvangt op vertoon van de aanmeldbevestiging een blanco set NVVE-wilsverklaringen die anders alleen voor leden is.